Het aantal Nederlanders dat vrijwilligerswerk doet, neemt ieder jaar af. Mary en Lodewijk Verkerk moeten er niet aan denken om te stoppen met vrijwilligerswerk. Ze staan altijd klaar voor iedereen. Dat doen ze met liefde. “We worden er blij van!”
In het gebouw weet iedereen dat Lodewijk heel handig is. Heb je problemen met je verwarming? Dan klop je aan bij Lodewijk. “Het was al half elf ’s avonds toen de bel ging. Een mevrouw wist even niet meer hoe haar thermostaat werkte. Dan ga je toch gewoon even helpen?”
Het echtpaar is ook het eerste aanspreekpunt voor de bewoners. “Als er iets stuk is, dan komen ze bij ons. Als er iets geregeld moet worden, dan komen ze bij ons. Wij hebben een kort lijntje met de Alliantie. Ik bel rechtstreeks met de gebiedscoördinator als het nodig is.”
Al zo lang als ze zich kunnen herinneren, doen Mary en Lodewijk vrijwilligerswerk. Ze doen het met liefde. Toch is het soms ook heel ondankbaar werk. “In het afval hok stond een glasbak. Deze ging weg. Dan hang ik een briefje op om te waarschuwen. Ik heb zelfs bij iedereen een briefje in de brievenbus gedaan. Bewoners denken dat wij die beslissing nemen. Dan krijg je een hoop ellende over je heen. Dat is niet leuk.”
Toch laten ze zich niet uit het veld slaan. “Ik vind het gewoon té leuk om te doen. En de meeste bewoners zijn heel dankbaar. Soms komt er iemand langs met een flesje wijn. Of geven ze geld. Nergens voor nodig. Ik vind een dankjewel op z’n tijd meer dan genoeg.”
Er worden heel veel boeken geruild. Zo fijn om te zien.